Pracownica kwestionuje wyłączenie z podstawy wymiaru zasiłku specjalnego dodatku przyznawanego w związku z kontrolami w naszych filiach w terenie. Dodatek ten oblicza się jako stawkę procentową wynagrodzenia zasadniczego i ustala na okres roku kalendarzowego. Pracownik traci prawo do tego dodatku w przypadku trwającej ponad 3 miesiące nieobecności w pracy, z końcem miesiąca kalendarzowego, w którym upłynęły te 3 miesiące. W przypadku nieobecności krótszej niż 3 miesiące dodatek ten jest pomniejszany za każdy dzień nieobecności. Z dniem 31 stycznia pracownica utraciła prawo do dodatku, dlatego też z podstawy wymiaru zasiłku za okres od lutego wyłączyliśmy go z podstawy wymiaru zasiłku. Pracownica domaga się ponownego obliczenia wysokości zasiłku z uwzględnieniem dodatku. Kto ma rację?