10-letnie dziecko naszej pracownicy miało zabieg operacyjny, po którym wymagało opieki. Lekarz wystawił jej druk ZUS ZLA „na opiekę" na okres 14 dni. Ojciec dziecka w tym czasie przebywał poza miejscem stałego zamieszkania – wyjechał do innej miejscowości, aby opiekować się chorą mamą. W oświadczeniu do celów wypłaty zasiłku opiekuńczego (załącznik nr 6 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 2 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r., poz. 1594) pracownica napisała więc, że ojciec dziecka wyjechał na dłuższy czas opiekować się chorą mamą i w związku z tym nie mógł sprawować opieki nad chorym dzieckiem. Zakład Ubezpieczeń Społecznych powołując się na ww. rozporządzenie, zażądał od pracownicy stosownego zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego powyższy fakt oraz okres, w jakim ojciec dziecka sprawował opiekę nad chorą mamą. Została również poinformowana, iż w przypadku niedostarczenia tych dokumentów zostanie wydana decyzja odmowna w sprawie wypłaty zasiłku opiekuńczego. Niestety matka męża nie jest pod stałą opieką lekarza,więc przedłożenie stosownego zaświadczenia jest niemożliwe. Jedynie okresowo, z uwagi na swój wiek, ma dolegliwości (kostno-mięśniowe) i wtedy potrzebuje pomocy drugiej osoby, a mąż pracownicy jest jej jedynym dzieckiem. W opisywanej sytuacji dodatkowo doszło silne przeziębienie. Jaką dokładnie podstawę prawną ma ZUS, by żądać od zatrudnionej zaświadczenia lekarskiego dotyczącego chorej teściowej i czy rzeczywiście nieprzedłożenie takiego zaświadczenia, w świetle prawa skutkuje odmową wypłaty zasiłku opiekuńczego? Czy i co można zrobić, by ZUS uznał oświadczenie pracownicy?